Tłumaczenia tej strony

Wskazówki dotyczące stosowania Licencji GNU Wolnej Dokumentacji

Jak stosuje się opcjonalne elementy FDL?

W jaki sposób używać opcjonalnych elementów FDL, opisaliśmy na osobnej stronie.

Gdzie umieszcza się informację o licencji?

Wystarczy wstawić pełny tekst licencji w „głównym” pliku dokumentu. Na przykład, w Emacs Lisp Reference Manual jest wiele plików włączanych w elisp.texi. Pełne warunki licencyjne umieszczone są w elisp.texi, zaś w pozostałych plikach napisano tylko:

@c -*-texinfo-*-
@c This is part of the GNU Emacs Lisp Reference Manual.
@c Copyright (C) 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1999
@c   Free Software Foundation, Inc.
@c See the file elisp.texi for copying conditions.

@c -*-texinfo-*-
@c To jest część GNU Emacs Lisp Reference Manual.
@c Copyright (C) 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1999
@c   Free Software Foundation, Inc.
@c Warunki kopiowania znajdują się w pliku elisp.texi.

Co zrobić ze skryptami niezbędnymi do poprawnego wygenerowania dokumentu?

Zalecamy wydanie tych skryptów również na warunkach GNU FDL. Naturalnie, jeśli są ogólnie przydatne do innych zadań, dobrze jest wydać je osobno na GNU GPL.

Czy dokument musi mieć części nienaruszalne?

Nie. W pełni dopuszczalne jest, by dokument nie zawierał żadnych części nienaruszalnych.

Czy powinno się próbować, by dokument miał jakieś części nienaruszalne?

Nieszczególnie. Jeśli zawartość jakiejś części powinna być nienaruszalna, należy zrobić ją nienaruszalną.

Czy powinno się unikać części nienaruszalnych?

Nieszczególnie. Jeśli zawartość jakiejś części powinna być nienaruszalna, należy zrobić ją nienaruszalną.

Kiedy część powinna być nienaruszalna?

Przede wszystkim, należy pamiętać, że części dokumentacji dotyczące kwestii technicznych nie mogą być nienaruszalne. Nienaruszalne mogą być tylko części dodatkowe, poboczne, a żadna część techniczna do takich nie należy.

Jeśli dana część jest tekstem, którego nie wolno wam zmieniać, tak jak to jest w przypadku GNU GPL, wówczas musi być nienaruszalna. Nie można udzielić zezwolenia na zmiany takiej treści, jeśli samemu się go nie ma.

(Jedną z konsekwencji jest to, że nie można korzystać z wcześniej istniejącego tekstu opisującego kwestie techniczne, jeśli nie ma się zezwolenia na modyfikacje tego tekstu).

Gdy jakaś część omawia filozofię wolnego oprogramowania, dobrze jest zrobić ją nienaruszalną. Na przykład, umieszczając w podręczniku Manifest GNU lub rozdział opisujący, dlaczego wolna dokumentacja jest ważną rzeczą, robimy tę część podręcznika częścią nienaruszalną.

Więcej o licencjach